Իսթմոսում հավաքվելով և Ալեքսանդրի հետ որոշելով պատերազմել պարսիկների դեմ` հույները նրան իրենց առաջնորդ հռչակեցին: Այս կապակցությամբ շատ պետական այրեր և փիլիսոփաներ եկան արքայի մոտ և իրենց ուրախությունն արտահայտեցին: Ալեքսանդրը կարծում էր, թե նույն կերպ կվարվի նաև սինոպցի Դիոգենեսը, որն այն ժամանակ ապրում էր Կորնթոսի մոտ: Սակայն Դիոգենեսը, բոլորովին չմտահոգվելով Ալեքսանդրի մասին, հանգիստ ժամանակ էր անցկացնում Կրանիայում, և արքան ինքը գնաց նրա մոտ: Դիոգենեսը պառկած էր արևի տակ և ջերմանում էր: Իրեն մոտեցող մարդկանց նման բազմություն տեսնելով` փիլիսոփան թեթևակի բարձրացավ և ակնապիշ նայեց Ալեքսանդրին: Ողջունելով` արքան հարցրեց Դիոգենեսին, թե որևէ խնդրանք չունի արդյոք. «Մի կողմ քաշվիր,- պատասխանեց նա,- արևս մի փակիր»: Ասում են` Դիոգենեսի խոսքերն Ալեքսանդրի վրա մեծ ազդեցություն են գործել, և նա ցնցվել է իրեն այդպես քամահրանքով վերաբերված այդ մարդու հպարտությամբ և հոգու վեհությամբ:
(Վերադարձի ճանապարհին նա փիլիսոփայի հասցեին կատակող և ծանակող իր ուղեկիցներին ասել է. «Եթե ես Ալեքսանդրը չլինեի, կուզեի Դիոգենեսը լինել»):
0 коммент.:
Отправить комментарий