Գաբրիել Գարսիա Մարկես մաս 2

Մի ամբողջ շաբաթ ես իմ հագից չհանեցի տնային խալաթը, ոչ ցերեկը, ոչ գիշերը, չլվացվեցի, չսափրվեցի, չմաքրեցի ատամներս, քանի որ սերը ինձ շատ ուշ սովորեցրեց, որ մարդն իրեն կարգի է բերում, հանգնվում է և օծվում է օծանելիքով ինչ-որ մեկի համար, իսկ ես ոչ մեկը չունեի: Ու՞մ համար…

Ամուսնությունը որպես այդպիսին չի ունեցել որևէ գիտական հիմնավորում. երկու հոգի, իրար հազիվ ծանոթ, մեկը մյուսին ոչնչով չնմանվող, տարբեր բնավորություններով, մեծացած տարբեր մշակութային միջավայրերում և, ամենագլխավորը, տարբեր սեռերից, պիտի, չգիտես ինչու, ապրեին միասին, քնեին միևնույն անկողնում և կիսեին իրենց ճակատագիրն այն դեպքում, երբ, ամենայն հավանականությամբ, նրանց համար նախատեսված էր եղել միանգամայն այլ ճակատագրեր:

Թույլերը երբեք չեն կարող ոտք դնել սիրո թագավորություն: Այդ թագավորությունում օրենքները խիստ են: Կանայք հանձնում են իրենց միայն համարձակ ու վճռական տղամարդկանց, նրանք հույսով են ներշնչում, իսկ դա այն է, ինչ հարկավոր է կանանց:

Սիրո մի տարատեսակը ոչնչացնում է սիրո մեկ այլ տարատեսակի, քանի որ մարդը հավատարիմ է իր բնույթին. հագեցնելով քաղցը` նա կորցնում է հետաքրքրությունը սննդի նկատմամբ:

Read More

Ջերոմ Դեյվիդ Սելինջեր` մտքեր

Մշտապես ես ասում եմ. «Շատ հաճելի է ծանոթանալ ձեզ հետ», երբ ամենևին էլ հաճելի չէ: Բայց եթե ուզում ես ապրել մարդկանց հետ, ստիպված ես ամեն բան ասել: Սա է ամբողջ դժբախտությունը. անհնար է գտնել խաղաղ, հանգիստ մի վայր: Չկա այդպիտի տեղ աշխարհում: Երբեմն մտածում ես` իսկ գուցե կա՞, բայց մինչ դու այնտեղ կհասնես, ինչ-որ մեկը ծածուկ կհայտնվի այնտեղ ու մի անպատկառություն կգրի հենց քո քթի տակ…

Վրա կհասնի օրը, երբ դու ստիպված կլինես որոշել, թե ուր ես գնալու: Եվ անմիջապես պետք է գնալ այնտեղ, որտեղ որոշել ես: Անհապաղ: Դու իրավունք չունես ոչ մի րոպե վատնել: Դա քեզ արգելված է:

Մարդն ունի այնպիսի մի բան, ինչը չի ենթարկվում մեծամասնությանը: Դա նրա խիղճն է: Եվ մարդը չպիտի ստանձնի այն, ինչ վերապահված է Աստծուն:

Ի՞նչ է ասում մի պատը մյուսին.

- Հանդիպենք անկյունում:

Read More

Ուիլյամ Հոլդինգ` Բացատրե՞մ քեզ, թե որն է կյանքի իմաստը

Բացատրե՞մ քեզ, թե որն է կյանքի իմաստը: Մտածիր թիթեռնիկի մասին, որն ապրում է ընդամենը մեկ օր: Եվ այն ագռավն էլ որոշ բաներ գիտի անցած ու նախանցած օրերի մասին: Ագռավը գիտի, թե ինչ բան է արևածագը: Հավանաբար նա գիտի նաև, որ արևը վաղը կրկին կծագի: Իսկ թիթեռնիկը չգիտի: Ոչ մի թիթեռնիկ չգիտի, թե ինչ է արևածագը: Ահա այդպես էլ մենք քեզ հետ: Ոչ, Ռոջեր, ես չեմ պատրաստվում քեզ համար քարոզ կարդալ այն մասին, թե որքան կարճ է մեր երկրային կյանքը: Մենք գիտենք, որ այն անտանելի երկար է, և այնուհանդերձ դա պետք է կրել: Բայց մեր կյանքն իմաստ ունի, քանի որ երկուսս էլ ընտրյալներ ենք: Մենք թիթեռնիկների նման ենք: Մենք չգիտենք, թե ի՞նչ է մեզ սպասվում, ե՞րբ վեր կբարձրանանք` ոտնաչափ առ ոտնաչափ: Բայց մենք պարտավոր ենք ապրել մեր օրը` առավոտից երեկո, ապրել նրա յուրաքանչյուր րոպեն` բացահայտելով որևէ նոր բան…

Read More

Ավետիք Իսահակյանի նամակը Շուշանիկին

Նորից վեր եմ առնում գրիչս, թաթախում եմ հիվանդ, արյունոտված սրտիս մեջ և գրում եմ քեզ, Շուշիկ, մի քանի տող, գրում եմ ես` Ավետիք Իսահակյանս:
Ինչո՞ւ եմ գրում, ի՞նչ է ստիպում ինձ գրել.- սիրել- ես քեզ չեմ սիրում, ատել- ես քեզ չեմ ատում, բայց դու իմ հոգում կաս` որպես մի ծանր երազ, որպես մի դժբախտություն, մի կոշմար. ես ուզում եմ քեզ հոշոտել, ես ուզում եմ քեզ հազար-հազար անգամ սպանել, սպանել, նորից սպանել, կենդանացնել` նորից սպանել. հավիտյան ապրել, և քեզ հավիտյան սպանել, բայց այդ չեմ կարող անել (անզոր եմ ես), ամբողջ էությունս բարի է…և որ ամենաողբալին է` ես դեռ քո ճիրաններում եմ. Ի՞նչ անեմ, ինչպե՞ս ազատվեմ.

Երբեմն քեզ ատում եմ ծովաչափ, ծովաչափ, և երբեմն սիրում եմ և պատրաստ ոտքերդ համբուրելու, բայց որ հիշում եմ անցյալը, ես մրրիկ եմ դառնում: Դու մի´ որոնիր այս տողերի մեջ որոշ միտք, որոշ իմաստ. Ես գրում եմ համարյա կիսախելագար, և մինչև մահս քեզ էլ ոչ մի տող գրելու չեմ, և աչերիդ նայելու չեմ, Աստվա´ծ է վկա. վերջին անգամ պիտի լամ քո առաջ և հայհոյեմ քեզ, հայհոյեմ,- հայհոյեմ քո բոլոր սրբությունները, որովհետև դու իմ սրբությունները պղծեցիր, որովհետև իմ ամենանվիրական սերը շան պես դուրս վռնդեցիր, որովհետև դու ինձ չարչարեցիր, նահատակեցիր` անսահմանորեն:
Բայց լալիս եմ հիմա, և սրտիցս արյուն է կաթում. գնա´, Շուշիկ, Աստված քեզ հետ, ապրի´ր քո երեխաների համար. ինձ մի´անիծիր. իմ անունս երբեք, երբեք մի´ հիշիր և ոչ մի տեղ, և ոչ մի տեղ, ոչ մի մարդու մոտ. աղաչում եմ քեզ. ինձ թաղիր քեզ համար հավիտյան, ինձ երբեք մի´ նայիր. ազնիվ խոսք տուր այդպես վարվելու. ես թող բոլորովին չեղած, չծնված մարդ լինեմ քեզ համար: Հոգիս խորշում է, երբ մտածում եմ, որ երբեմն դու կմտաբերես ինձ. պետք չէ հիշել այն տաճարում մի ուրիշ Աստծո անուն, որին այդ տաճարը չի պաշտում, չի «հնազանդվում». չպետք է այդ տաճարում ուրիշ ձոնի սեղան ու պատկեր դրվի: Քո հոգու տաճարից թող ես լինեմ դուրս` ես օտար, չճանաչված եմ այդտեղ…

ԱՂԱՉՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ…
ԵՍ ԷԼ ԿՎԱՐՎԵՄ ՔԵԶ ՀԵՏ ԱՅԴՊԵՍ:
ԴՈՒ ԻՆՁ ՀԱՄԱՐ ՄԵՌԱ՛Ր, ՄԵՌԱ՛Ր…
ԱՐՏԱՍՎԵԼՈՎ ՀԱՄԲՈՒՐՈՒՄ ԵՄ ՔՈ ԳԵՐԵԶՄԱՆԸ
ԵՎ ՃԱՄՓԱ ԸՆԿՆՈՒՄ
ՆՈՐ ԱՍՏՎԱԾ ԳՏՆԵԼՈՒ…

Ավետիք, 1904 թ

Read More

Մռայլ Կատուն

Իսկ դուք գիտեք,որ այս կատուն իր դեմքի մռայլ արտահայտության շնորհիվ դարձել է ինտերնետային աստղ իր Ֆեյսբուքյան էջում հավաքելով շուրջ մեկ միլիոն լայք:

Աղբյուր` Վիքիպեդիա

Read More

Խորխե Լուիս Բորխես` մաս 3` Ժամանակ

Որոշ ժամանակ անց հասկանում ես օգնության ձեռք մեկնելու և հոգին շղթայելու նուրբ տարբերությունը և սովորում ես, որ սերը չի նշանակում պառկել, ընկերակցությունը չի նշանակում ապահովություն,և սկսում ես սովորել…
Որ համբույրները պայմանագրեր չեն և նվերները խոստումներ չեն, սկսում ես ընդունել ջախջախիչ պարտություններդ բարձր ճակատով և բաց աչքերով, սովորում ես կառուցել բոլոր ճանապարհներդ այսօր, որովհետև վաղվա հողը չափազանց անկայուն է ծրագրերի համար, և երբեմն մրգերը ժամանակից շուտ են ընկնում:
Որոշ ժամանակ անց սովորում ես ասել`բավական է, քանի դեռ արևը չի այրել իր ջերմությամբ, ինչպես նաև տնկել սեփական այգիդ և զարդարել սեփական հոգիդ, ինչ որ մեկին սպասելու փոխարեն, ով քեզ ծաղիկներ կբերի:
Եվ սովորում ես,որ իսկապես կարող ես դիմանալ,
որ իսկապես ուժեղ ես,
որ իսկապես արժես..և սովորում ես ու սովորում ես…
և ամեն օրվա հետ սովորում ես:
Ժամանակի հետ սովորում ես, որ լինել մեկի հետ, ով քեզ լավ ապագա է առաջարկում, նշանակում է` ուշ թե շուտ կցանկանաս վերադառնալ անցյալ:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ միայն նա, ով ընդունակ է սիրել քեզ քո թերություններով և առանց ձգտելու քեզ փոխել, կարող է քեզ տալ ցանկացածդ ողջ երջանկությունը:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ ես տալիս, որ եթե այդ մարդու կողքին ես միայն մենությունդ ուղեկցելու համար, դա անխուսափելիորեն կավարտվի նրան այլևս չտեսնելու ցանկությամբ:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ իսկական ընկերները հաշված են, և նա, ով չի պայքարում նրանց համար, վաղ թե ուշ իրեն կտեսնի շրջապատված կեղծ ընկերներություններով:
Ժամանակի հետ սովորում ես, որ զայրույթի պահին ասված բառերը կարող են շարունակել ողջ կյանքի ընթացքում խոցել նրան, ում վիրավորեցիր:
Ժամանակի հետ սովորում ես, որ յուրաքանչյուրը կարող է ներողամիտ գտնվել, բայց ներելը միայն վեհ հոգիներինն է:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ եթե դառնորեն վիրավորել ես ընկերոջդ, շատ հավանական է` ընկերությունը էլ երբեք նույնը չլինի:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ ես տալիս, որ չնայած երջանիկ լինես ընկերներիդ հետ, մի օր լացելու ես նրանց համար, ում թողել ես, որ հեռանան:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ կտաս, որ յուրաքանչյուր մարդու հետ ապրած յուրաքանչյուր փորձություն անհամեմատելի է:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ կտաս, որ նա, ով նվաստացնում կամ արհամարում է ինչ որ մարդու ,վաղ թե ուշ կզգա նույն նվաստացումներն ու արհամարանքը բարձրացրած քառակուսի:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ դեպքերն արագացնելը կամ ստիպելը, որ շուտ պատահեն,կհանգեցնեն, որ վերջում չի լինի քո սպասածի պես:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ ես տալիս, որ իրականում լավագույնը ապագան չէր, այլ այն պահը, որ ապրում էիր այդ վայրկյանին:
Ժամանակի հետ կտեսնես, որ չնայած երջանիկ կլինես նրանց հետ,ովքեր կողքիդ են, անասելի կկարոտես նրանց,ովքեր երեկ քեզ հետ էին և հիմա հեռացել են:
Ժամանակի հետ կսովորես, որ փորձել ներել կամ ներողություն խնդրել, ասել, որ սիրում ես, ասել, որ կարոտում ես, ասել, որ կարիքն ունես, ասել, որ ուզում ես ընկեր լինել… մի շիրմի առաջ, արդեն ոչ մի իմաստ չունի:
Բայց, դժբախտաբար, միայն Ժամանակի հետ…….

Աղբյուր` Գրանիշ Ակումբ

Read More

Ֆրանց Կաֆկա` մտքեր` մաս 2

1. Աշխատանքի ծավալը չէ, որ որոշում է նրա կարևորությունը:

2. Կյանքում շատ արգելքներ են հանդիպում, և նրանք այնքան բարձր են, ինչքան որ ձեր նպատակները:

3. Ով հեռանում է, նրան դժվար չէ սիրել:

4. Մարդկանց հետ շփումը վերափոխվում է ինքնավերլուծության:

5. Կյանքը մշտապես շեղում է մեր ուշադրությունը, և մենք նույնիսկ չենք հասցնում նկատել, թե ինչից:

6. Հավանականությունը, որ ամեն ինչ կորած է` ավելի անհավանական է ամենաանհավանական հավանականությունից:

7. Կա մարդկային երկու հիմնական մեղք, որոնցից բխում են մնացած բոլորը. դրանք են` անհամբերությունը և անփութությունը:

8. Անհանգստությամբ գործին չես օգնի:

9. Ամեն ինչ, այդ թվում նաև սուտը, ծառայում են ճշմարտությանը: Ստվերները չեն մարում արևը:

10. Մեղքն ինքն է ձգում դեպի իրեն արդարադատությանը:

11. Ես գիտեմ, որ հարստությունը հավերժ չէ, քանի որ հավերժին ոչ հավերժականով չեն հասնում:

12. Ճշմարտությունը կյանքի այն փոքրաթիվ, իսկապես մեծագույն արժեքներից է, որոնք չի կարելի գնել: Մարդը ստանում է դրանք որպես ընծա, ինչպես սերը և գեղեցկությունը:

13. Մարդը վաղուց արդեն հրաժարվել է աշխարհի ստեղծմանը մասնակցություն ունենալուց և դրա համար պատասխանատվություն կրելուց:

14. Մերձավորին ճնշելն էլ ավելի հեշտ է, եթե նրան չես ճանաչում: Խիղճն այդ դեպքում չի տանջում:

15. Գլխից դեպի գրիչ տանող ճանապարհն ավելի դժվարին ու երկար է, քան ճանապարհը գլխից դեպի լեզու:

16. Երջանկությունը բացառում է ծերությունը: Ով պահպանում է գեղեցիկը տեսնելու ունակությունը, նա չի ծերանում:

Աղբյուր` Բուկլովեր

Read More

Օսկարակիր Ֆիլմեր` "Փախուստ Շոուշենկից"

Ֆիլմի գլխավոր հերոսը բանկի փոխնախագահ Էնդի Դյուֆրեյնն է, ով Մեն նահանգի դատարանի կողմից դատապարտվում է ցմահ ազատազրկման, իր կնոջ և սիրեկանի սպանության համար, ինչը սակայն նա իրականում չէր կատարել: Նրան բանտարկում են Շոուշենկում, ամենադաժան ու մռայլ բանտերից մեկում:

Բանտում տիրում են դաժան բարքեր դատապարտյալների միջև, իսկ բանտի պետ Բայրոն Հեդլին միայն ցուցադրաբար ներկայանում է որպես բարոյական մարդ: Մի անգամ նա դատապարտյալներից մեկին այնքան է ծեծում որ նա մահանում է: Բանտում Դյուֆրեյնը «Քույրեր» անունը ստացած իշխող հանցախմբի կողմից ենթարկվում է սեռական բռնությունների:

Էնդին ծանոթանում է և մտերմանում սևամորթ բանտարկյալ Ռեդի հետ, ով իր կապերի միջոցով կարողանում էր գաղտնի բանտ ներմուծել տարբեր ապրանքներ: Դյուֆրեյնը բանտի ղեկավարությանը օգնում է ֆինանսական և իրավաբանակն հարցերում, օգնում է լրացնել հարկային հաշվետվություններ: Բանտի տնօրենը Դյուֆրեյնի միջոցով սկսում է կեղծ փաստաթղթեր կազմել: Մի անգամ նա գոյություն չունեցող անձնավորության անունով փաստաթղթեր է կազմում և նրա բանկային հաշվին է ուղարկում տնօրենի գումարները: Հեդլին որպես շնորհակալություն «Քույրեր» խմբի առաջնորդին հաշմանդամ է դարձնում, որից հետո նրանք հանգիստ են թողնում Դյուֆրեյին:

Դյուֆրեյնը փորձում է յուրատեսակ հեղափոխություն մտցնել բանտարկյալների միապաղաղ կյանքում և պարպերաբար ԱՄՆ կոնգրեսին ուղարկված նամակ-խնդրանքների արդյունքում նրան են ուղարկում գրքեր, երաժշտական սկավառակներ, նաև դրամ ...

Աղբյուր` Վիքիպեդիա

Read More

Ֆրանսուա դը Լարոշֆուկո` մտքեր

Փորձիր համոզել ինքդ քեզ և դու կհասկանաս թե ինչքան խղճուկ են ուրիշներին համոզելու քո փորձերը:

Դրվատանքի է արժանի միայն նրա բարությունը,ով բարի է՝ունենալով բավականաչափ հնարավորություններ չար լինելու համար

Եթե մեծ արվեստ է պահանջվում, որ ժամանակին արտահայտվես, ապա ոչ պակաս արվեստ է նաև այն, որ ժամանակին լռես:

Մենք հեշտությամբ ենք ներում ընկերների այն թերությունները,որոնք մեզ չեն վերաբերվում

Եթե մենք ինքներս ամենևին թերություններ չունենայինք,մենք այդպիսի հաճույքով չէինք նկատի դրանք ուրիշների մեջ

Խելքի պակասությունը,ինչպես և արտաքինի,տարիքի հետ խորանում են

Ամուսնություն - միակ պատերազմը երբ դուք քնում եք թշնամու հետ

Անկեղծությունը մի բաց սիրտ է

Ով սովոր է կեղծ լինել ուրիշների հետ ,նա ի վերջո դադարում է անկեղծ լինել ինքն իր հետ

Ծուլությունից մեր միտքը կառչում է նրան,ինչ հեշտ է ու հաճելի, և դա սահմաններ է դնում մեր ճանաչողությոանը

Ծուլությունը մեր այն արատներից է,որի հետ մենք հաշտվում ենք շատ հեշտ

Ծուլությունը աննկատելիորեն կրծում ու քայքայում է մեր ձգտումներն ու արժանիքները

Մարդիկ երբեք չեն լինում ո՛չ չափազանց լավ, ո՛չ չափազանց վատ:

Բարոյական կայունությունը հաջողությունների ժամանակ ավելի կարևոր է ,քան ձախորդությունների

Իսկական ընկերը բարիքներից մեծագույնն է

Որքան որ հազվադեպ է իսկական սերը,իսկական ընկերությունը ավելի հազվադեպ է

Այն մարդը, որին ոչ ոք դուր չի գալիս, անհամեմատ ավելի դժբախտ է, քան նա, ով ոչ մեկին դուր չի գալիս:

Read More

Լյուդովիկոս XV-ն ու Ժան-Ժակ Ռուսսոն

Ժամագործի տղան,ինքնուսը,որը սիստեմատիկ ոչ մի կրթություն չէր ստացել,անտուն թափառականը,որ օրվա հացը վաստակում էր մեկ փորագրողի ենթավարպետի աշխատանքով,մեկ սպասավորի ծառայությամբ,մեկ նոտաներ արտադրողի օրավարձով,հանկարծ դարձավ Ֆրանսիայի,Եվրոպայի,աշխարհի ամենահռչակավոր մարդը:
Փարիզի ու Վերսալի արիստոկրատական փակ հյուրանոցների դռները լայնորեն բացվում էին այդ անմարդամոտ,երկչոտ,անսիրալիր մարդու առաջ:Ինքը` Լյուդովիկոս XV թագավորը իր մոտ էր հրավիրում նրան ու թոշակ առաջարկում,բայց այդ տարօրինակ մարդը չընդունեց բարեհաճ առաջարկը,որին այնքան շատ մարդիկ էին ձգտում:Նա պատճառաբանեց դա իր անառողջ վիճակով,իր հիվանդությամբ,-ասացեք խնդրեմ,- նա ցիստիտ ունի:Ավելի ուշ,"խոստովանության" մեջ, Ժան-Ժակ Ռուսսոն,քանի որ խոսքը,ինչպես հասկանալի է,վերաբերում է "Նոր Էլիոզ" և "Հասարակական Դաշինք" երկերի հեղինակին,անկեղծորեն պատմեց այդ մասին:Նա ավելացրեց նաև. "Ճիշտ է,ես կորցնում էի,որոշ իմաստով ասած,ինձ առաջարկված թոշակը,բայց ազատվում էի այն լծից,որն այդ թոշակը պետք է դներ ինձ վրա":

Read More