Աղբյուրները միանում են գետերին,
Ու գետերը օվկեաններին մենավոր,
Մով երկնքում լուռ թափառող հովերին
Խառնում է ինչ-որ տագնապ հեռավոր.
Այս աշխարհում, տես, բոլորն են միասին
Ու ենթակա վերուստ տրված օրենքին,
Ամեն էակ միշտ ձգտում է մյուսին…
Իսկ ինչու ենք մենք բաժանված, իմ անգին
Նայի’ր, երկնին համբուրում է լեռը վես,
Ու մի ալիք միշտ գրկում է մյուսին
Իր եղբորը պայծառ սիրող քրեջ պես,
Ծաղիկներ են, տես, օրորում միասին,
Լոիյսն արևի հողն է գրկում ամեն օր,
Լուսնի շողը համբուրում է ծովակին,
Բայց ինչ արժեն համբույրները այս բոլոր,
Եթե դու ինձ չես համբուրում , իմ անգին…
Ու գետերը օվկեաններին մենավոր,
Մով երկնքում լուռ թափառող հովերին
Խառնում է ինչ-որ տագնապ հեռավոր.
Այս աշխարհում, տես, բոլորն են միասին
Ու ենթակա վերուստ տրված օրենքին,
Ամեն էակ միշտ ձգտում է մյուսին…
Իսկ ինչու ենք մենք բաժանված, իմ անգին
Նայի’ր, երկնին համբուրում է լեռը վես,
Ու մի ալիք միշտ գրկում է մյուսին
Իր եղբորը պայծառ սիրող քրեջ պես,
Ծաղիկներ են, տես, օրորում միասին,
Լոիյսն արևի հողն է գրկում ամեն օր,
Լուսնի շողը համբուրում է ծովակին,
Բայց ինչ արժեն համբույրները այս բոլոր,
Եթե դու ինձ չես համբուրում , իմ անգին…
0 коммент.:
Отправить комментарий