Երբ ես դարձայ տասնվեց տարեկան,բեղ ունեցայ և սկսեցի խօսել բարձրաձայն:Ես կամեցայ ունենալ,շեշտել,ընդգծել ճիշտ այն բաները,որոնցով կջանային նվաստացնել մեզ:Ուզածս էր ըսել` ահա ես հայ եմ,գաղթականի տղայ,Բիթլիսցի եմ և այս տեսակ բեղ կը պահեմ:Մեկ է կհաճիք,թե ոչ:Երբ կպատկանիս ազգի մը,որ կարհամարվի մեծամասնություն կազմող ազգի մը կողմե,կամ պիտի փախչիս,կամ պատասխանես:
Ես ընտրեցի պատասխանելը` այսինքն հայ եմ,կը խօսիմ բարձրաձայն ու բեղ կը պահեմ>>:
0 коммент.:
Отправить комментарий