Հայ Հանճարներ` Վահրամ Փափազյան

.Իչքան մեծ է արտիստը, նույնքան մեծ բան ունի սովորելու, եւ դրանումն է նրա մեծությունը: Ինքս շատ բան եմ սովորել ... նույնիսկ փոքրերից եւ փոքրություն չեմ համարել այդ:

.Հռոմեական կրկեսի հավիտենական գլադիատորն է մեծահամբավ դերասանը. ինչքան շռնդալից է հանդիսատեսի ընդունելությունը, նույնքան մեծ է նրա պահանջը, եւ անտարբերությունը `անողորմ տապալվողի հանդեպ:

."Մարդը վերադառնում է միշտ դեպի հին սերը", - ասում է ֆրանսիացին, եւ որքան հին է նա, այնքան ուժեղ է, - ասում եմ ես ...

.Միայն սերն է, որ սրբագործում է ամուսնությունը, այլապես մարդկային այդ գերագույն ակտը կդառնա ամենաաննորմալ ու վայրենի մի ցանկություն: Այդ հարցում գոնե կենդանիներից ամենախելոքը մարդն է:

.Արվեստը բացարձակ է. նա չի փոքրանում, որովհետեւ չի կարող լինել ավելի մեծ, քան կա:

.Հանգստանալ ... ահա մի բառ, որ իմաստ չի ունեցել ինձ համար, եւ վերջապես ինչից հանգստանալ ... արվեստից ... Արվեստագետի համար հանգստանալ արվեստից `մեռնել կնշանակեր եւ անհանգստանալ այդ հանգստի համար` անհեթեթություն ...

.Ինչ արժեք ունի մարդու ցանկությունը, երբ տնօրինողը ճակատագիրն է:

- Կյանքում հանդիսատես լինել կարողանալը դերասանական արվեստի տարրերից մեկն է `դա դեռ բավական չէ դերասան լինելու համար ... Որպեսզի կարողանա լինել այն, ինչ դիտում է, պետք է լավ ճանաչի նրան, որը պիտի լինի ինքը:

.Արվեստը մեծ է ինչպես աշխարհը, եւ պարզ `ինչպես ճշմարտությունը. այդպես էլ պետք է լինի ստեղծագործող արտիստի հոգին:

.Մարդկային անթիվ զգացումների շարքում, սերն է միայն, որ ընդունակ է արտահայտվել առանց խոսքերի: ժամանակն ու տարածությունը նույնպես անզոր են խափանել նրան, երբ անվերապահ տիրապետում է նա մարդկային հոգուն