Զառամյալ է նա,տարիներն անսիրտ,
Ատամ չեն թողել բերանում նրա:
Ծեծել է նրան տավարածը բիրտ,
Դաշտերի փոշոտ ճամփեքի վրա:
Ատամ չեն թողել բերանում նրա:
Ծեծել է նրան տավարածը բիրտ,
Դաշտերի փոշոտ ճամփեքի վրա:
Չանկռտում են չար մկներն անկյունում,
ԵՎ նա թաղծալի մտքեր է անում
Իր հորթի մասին սպիտակաոտ:
Առաջին բերկրանքն ապարդյուն անցավ,
Մայրական քնքշանք չտեսավ որդին,
Եվ ցցի վրա,կաղամախու տակ
Քամու ջանքերով քրքրվեց մորթին:
Շուտով տարաբախտ իր որդու նման,
Իր որդու նման կկապեն համառ
Հանգույցը վզին կտանեն նրան,
Կտանեն նրան մորթելու համար:
Նա աղիողորմ,տառապած ու խեղճ,
Կեռ եղջյուրները կխրի հողում...
Կտեսնի շքեղ իր երազի մեջ
Խոտավետ մարգն ու պուրակը շողուն
0 коммент.:
Отправить комментарий