Մշակույթ,Աֆորիզմներ և պատմական իրադարձություններ ամեն ինչ այստեղ` Armculture.blogspot.com

суббота, 10 августа 2013 г.

Ֆրենկ Սինատրա` Երգչի Մտքերից

23:26 Posted by Unknown No comments
1. Թափթփված տեսք ունենալը նույնն է, ինչ մաքուր հագուստի տակից ոչ թարմ ներքնազգեստ հագնելը: Հագուստը միշտ պետք է մանրակրկիտ մտածված լինի:

2. Մարդու արտաքին «ճիշտ» տեսքը բնութագրող կարգախոսն է` լինել կոկիկ ու մաքուր:

3. Տաք լոգանքի գոլորշին լավագույն միջոցն է տոնական կոստյումի վրայի ծալքերը հարթեցնելու համար:

4. Վերնաշապիկի թևքը պետք է մի փոքր երկար լինի կոստյումի թևքից:

5. Փողկապը պետք է պարտադիր լինի մետաքսից և դասական ոճի:

6. Կոշիկները միշտ պետք է փայլելու աստիճան մաքուր լինեն:

7. Տաբատը պետք է կիսով չափ ծածկի կոշիկը: Մի ծալեք ոտքերը նստած ժամանակ, որպեսզի ծալքեր չառաջանան:

8. Գրպաններում պետք է լիարժեք կարգուկանոն լինի, ոչ մի ավելորդ իր: Եվ, ի սեր Աստծո, ձեռքերը հեռու պահեք գրպաններից:

9. Թաշկինակը առջևի գրպանում դա յուրաքանչյուրի ընտրությունն է, սակայն իմ համար դա անհրաժեշտություն է:

Ֆրենկ Սինատրայի ոճը չէր սահմանափակվում միայն հագնվելով, այն ավելի խորն էր՝ միաձուլում էր սկզբունքներն ու գաղափարները:

1. Հաջողությունն անհրաժեշտ է միայն ամենասկզբում, որպեսզի հայտնվել ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում: Հետագայում անհրաժեշտ է տաղանդ և գլուխ, միայն հաջողությամբ հեռու չես գնա:

2. Օգնիր կարիքավորներին, սակայն մամուլի հաղորդագրություն  մի հրապարակիր բարեգործություններիդ մասին:

3. Պետք չէ անհանգստանալ փողի համար, նույնիսկ երբ չունես:

4. Եղիր բաց և կտրուկ, ապրիր սեփական կանոններով:

5. Ես համաձայն եմ այն ամենին, ինչն օգնում է հաղթահարել գիշերը` աղոթք, քնաբեր, վիսկի:

6. Ալկոհոլը, թերևս, մարդու ամենավատ թշնամին է, սակայն Աստվածաշունչն ասում է` սիրիր թշնամուդ:

7. Ծխելը` հիմարություն է, սակայն մենք բոլորս էլ երբեմն հիմարություններ անում ենք:

8. Լավագույն վրեժը գլխապտույտ հաջողությունն է: 

Շարլ-Մորիս Թալեյրան

23:23 Posted by Unknown No comments
Ամուսնությունն այնքան հիասքանչ բան է, որ պետք է դրա մասին ամբողջ կյանքում մտածել:
Հավատալ ճակատագրին՝ նշանակում է չհավատալ ինքդ քեզ:
Ես ներում եմ իմ կարծիքը չընդունող մարդկանց, բայց չեմ ներում նրանց, ովքեր չունեն իրենց սեփականը:
Դիվանագետի լավագույն օգնականն իր խոհարարն է:
Սուտն այնքան հիանալի բան է, որ չարժե այն անտեղի օգտագործել:
Որոշ պաշտոններ ուղղաձիգ ժայռերի են նման. միայն արծիվներն ու սողուններն են ընդունակ հասնել դրանց:
Շատ գումար ունենալու համար պետք է ոչ թե խելացի լինել, այլ խիղճ չունենալ:
Ամենատխուր բաժանումն իշխանությունից բաժանվելն է:
Հանցագործությունը սխալ չէ, բայց սխալվելը հանցագործություն է:
18-րդ դարը չտեսած մարդիկ ընդհանրապես չեն ապրել ու չեն զգացել կյանքի քաղցրությունը:
Եթե ցանկանում ես մարդկանց մահվան հասցնել, ապա ասա, որ նրանց կհասցնես փառքի:

понедельник, 8 июля 2013 г.

Գաբրիել Գարսիա Մարկես մաս 2

09:32 Posted by Unknown No comments
Մի ամբողջ շաբաթ ես իմ հագից չհանեցի տնային խալաթը, ոչ ցերեկը, ոչ գիշերը, չլվացվեցի, չսափրվեցի, չմաքրեցի ատամներս, քանի որ սերը ինձ շատ ուշ սովորեցրեց, որ մարդն իրեն կարգի է բերում, հանգնվում է և օծվում է օծանելիքով ինչ-որ մեկի համար, իսկ ես ոչ մեկը չունեի: Ու՞մ համար…
Ամուսնությունը որպես այդպիսին չի ունեցել որևէ գիտական հիմնավորում. երկու հոգի, իրար հազիվ ծանոթ, մեկը մյուսին ոչնչով չնմանվող, տարբեր բնավորություններով, մեծացած տարբեր մշակութային միջավայրերում և, ամենագլխավորը, տարբեր սեռերից, պիտի, չգիտես ինչու, ապրեին միասին, քնեին միևնույն անկողնում և կիսեին իրենց ճակատագիրն այն դեպքում, երբ, ամենայն հավանականությամբ, նրանց համար նախատեսված էր եղել միանգամայն այլ ճակատագրեր:
Թույլերը երբեք չեն կարող ոտք դնել սիրո թագավորություն: Այդ թագավորությունում օրենքները խիստ են: Կանայք հանձնում են իրենց միայն համարձակ ու վճռական տղամարդկանց, նրանք հույսով են ներշնչում, իսկ դա այն է, ինչ հարկավոր է կանանց:
Սիրո մի տարատեսակը ոչնչացնում է սիրո մեկ այլ տարատեսակի, քանի որ մարդը հավատարիմ է իր բնույթին. հագեցնելով քաղցը` նա կորցնում է հետաքրքրությունը սննդի նկատմամբ:

Ջերոմ Դեյվիդ Սելինջեր` մտքեր

09:27 Posted by Unknown No comments
Մշտապես ես ասում եմ. «Շատ հաճելի է ծանոթանալ ձեզ հետ», երբ ամենևին էլ հաճելի չէ: Բայց եթե ուզում ես ապրել մարդկանց հետ, ստիպված ես ամեն բան ասել: Սա է ամբողջ դժբախտությունը. անհնար է գտնել խաղաղ, հանգիստ մի վայր: Չկա այդպիտի տեղ աշխարհում: Երբեմն մտածում ես` իսկ գուցե կա՞, բայց մինչ դու այնտեղ կհասնես, ինչ-որ մեկը ծածուկ կհայտնվի այնտեղ ու մի անպատկառություն կգրի հենց քո քթի տակ…
Վրա կհասնի օրը, երբ դու ստիպված կլինես որոշել, թե ուր ես գնալու: Եվ անմիջապես պետք է գնալ այնտեղ, որտեղ որոշել ես: Անհապաղ: Դու իրավունք չունես ոչ մի րոպե վատնել: Դա քեզ արգելված է:
Մարդն ունի այնպիսի մի բան, ինչը չի ենթարկվում մեծամասնությանը: Դա նրա խիղճն է: Եվ մարդը չպիտի ստանձնի այն, ինչ վերապահված է Աստծուն:

Ի՞նչ է ասում մի պատը մյուսին.
- Հանդիպենք անկյունում:

Ուիլյամ Հոլդինգ` Բացատրե՞մ քեզ, թե որն է կյանքի իմաստը

09:09 Posted by Unknown No comments
Բացատրե՞մ քեզ, թե որն է կյանքի իմաստը: Մտածիր թիթեռնիկի մասին, որն ապրում է ընդամենը մեկ օր: Եվ այն ագռավն էլ որոշ բաներ գիտի անցած ու նախանցած օրերի մասին: Ագռավը գիտի, թե ինչ բան է արևածագը: Հավանաբար նա գիտի նաև, որ արևը վաղը կրկին կծագի: Իսկ թիթեռնիկը չգիտի: Ոչ մի թիթեռնիկ չգիտի, թե ինչ է արևածագը: Ահա այդպես էլ մենք քեզ հետ: Ոչ, Ռոջեր, ես չեմ պատրաստվում քեզ համար քարոզ կարդալ այն մասին, թե որքան կարճ է մեր երկրային կյանքը: Մենք գիտենք, որ այն անտանելի երկար է, և այնուհանդերձ դա պետք է կրել: Բայց մեր կյանքն իմաստ ունի, քանի որ երկուսս էլ ընտրյալներ ենք: Մենք թիթեռնիկների նման ենք: Մենք չգիտենք, թե ի՞նչ է մեզ սպասվում, ե՞րբ վեր կբարձրանանք` ոտնաչափ առ ոտնաչափ: Բայց մենք պարտավոր ենք ապրել մեր օրը` առավոտից երեկո, ապրել նրա յուրաքանչյուր րոպեն` բացահայտելով որևէ նոր բան…

вторник, 2 июля 2013 г.

Ավետիք Իսահակյանի նամակը Շուշանիկին

10:29 Posted by Unknown No comments
Նորից վեր եմ առնում գրիչս, թաթախում եմ հիվանդ, արյունոտված սրտիս մեջ և գրում եմ քեզ, Շուշիկ, մի քանի տող, գրում եմ ես` Ավետիք Իսահակյանս:
Ինչո՞ւ եմ գրում, ի՞նչ է ստիպում ինձ գրել.- սիրել- ես քեզ չեմ սիրում, ատել- ես քեզ չեմ ատում, բայց դու իմ հոգում կաս` որպես մի ծանր երազ, որպես մի դժբախտություն, մի կոշմար. ես ուզում եմ քեզ հոշոտել, ես ուզում եմ քեզ հազար-հազար անգամ սպանել, սպանել, նորից սպանել, կենդանացնել` նորից սպանել. հավիտյան ապրել, և քեզ հավիտյան սպանել, բայց այդ չեմ կարող անել (անզոր եմ ես), ամբողջ էությունս բարի է…և որ ամենաողբալին է` ես դեռ քո ճիրաններում եմ. Ի՞նչ անեմ, ինչպե՞ս ազատվեմ.
Երբեմն քեզ ատում եմ ծովաչափ, ծովաչափ, և երբեմն սիրում եմ և պատրաստ ոտքերդ համբուրելու, բայց որ հիշում եմ անցյալը, ես մրրիկ եմ դառնում: Դու մի´ որոնիր այս տողերի մեջ որոշ միտք, որոշ իմաստ. Ես գրում եմ համարյա կիսախելագար, և մինչև մահս քեզ էլ ոչ մի տող գրելու չեմ, և աչերիդ նայելու չեմ, Աստվա´ծ է վկա. վերջին անգամ պիտի լամ քո առաջ և հայհոյեմ քեզ, հայհոյեմ,- հայհոյեմ քո բոլոր սրբությունները, որովհետև դու իմ սրբությունները պղծեցիր, որովհետև իմ ամենանվիրական սերը շան պես դուրս վռնդեցիր, որովհետև դու ինձ չարչարեցիր, նահատակեցիր` անսահմանորեն:
Բայց լալիս եմ հիմա, և սրտիցս արյուն է կաթում. գնա´, Շուշիկ, Աստված քեզ հետ, ապրի´ր քո երեխաների համար. ինձ մի´անիծիր. իմ անունս երբեք, երբեք մի´ հիշիր և ոչ մի տեղ, և ոչ մի տեղ, ոչ մի մարդու մոտ. աղաչում եմ քեզ. ինձ թաղիր քեզ համար հավիտյան, ինձ երբեք մի´ նայիր. ազնիվ խոսք տուր այդպես վարվելու. ես թող բոլորովին չեղած, չծնված մարդ լինեմ քեզ համար: Հոգիս խորշում է, երբ մտածում եմ, որ երբեմն դու կմտաբերես ինձ. պետք չէ հիշել այն տաճարում մի ուրիշ Աստծո անուն, որին այդ տաճարը չի պաշտում, չի «հնազանդվում». չպետք է այդ տաճարում ուրիշ ձոնի սեղան ու պատկեր դրվի: Քո հոգու տաճարից թող ես լինեմ դուրս` ես օտար, չճանաչված եմ այդտեղ…
ԱՂԱՉՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ…
ԵՍ ԷԼ ԿՎԱՐՎԵՄ ՔԵԶ ՀԵՏ ԱՅԴՊԵՍ:
ԴՈՒ ԻՆՁ ՀԱՄԱՐ ՄԵՌԱ՛Ր, ՄԵՌԱ՛Ր…
ԱՐՏԱՍՎԵԼՈՎ ՀԱՄԲՈՒՐՈՒՄ ԵՄ ՔՈ ԳԵՐԵԶՄԱՆԸ
ԵՎ ՃԱՄՓԱ ԸՆԿՆՈՒՄ
ՆՈՐ ԱՍՏՎԱԾ ԳՏՆԵԼՈՒ…
Ավետիք, 1904 թ

Մռայլ Կատուն

10:06 Posted by Unknown No comments
Իսկ դուք գիտեք,որ այս կատուն իր դեմքի մռայլ արտահայտության շնորհիվ դարձել է ինտերնետային աստղ իր Ֆեյսբուքյան էջում հավաքելով շուրջ մեկ միլիոն լայք:

Աղբյուր` Վիքիպեդիա

Խորխե Լուիս Բորխես` մաս 3` Ժամանակ

10:02 Posted by Unknown No comments
Որոշ ժամանակ անց հասկանում ես օգնության ձեռք մեկնելու և հոգին շղթայելու նուրբ տարբերությունը և սովորում ես, որ սերը չի նշանակում պառկել, ընկերակցությունը չի նշանակում ապահովություն,և սկսում ես սովորել…
Որ համբույրները պայմանագրեր չեն և նվերները խոստումներ չեն, սկսում ես ընդունել ջախջախիչ պարտություններդ բարձր ճակատով և բաց աչքերով, սովորում ես կառուցել բոլոր ճանապարհներդ այսօր, որովհետև վաղվա հողը չափազանց անկայուն է ծրագրերի համար, և երբեմն մրգերը ժամանակից շուտ են ընկնում:
Որոշ ժամանակ անց սովորում ես ասել`բավական է, քանի դեռ արևը չի այրել իր ջերմությամբ, ինչպես նաև տնկել սեփական այգիդ և զարդարել սեփական հոգիդ, ինչ որ մեկին սպասելու փոխարեն, ով քեզ ծաղիկներ կբերի:
Եվ սովորում ես,որ իսկապես կարող ես դիմանալ,
որ իսկապես ուժեղ ես,
որ իսկապես արժես..և սովորում ես ու սովորում ես…
և ամեն օրվա հետ սովորում ես:
Ժամանակի հետ սովորում ես, որ լինել մեկի հետ, ով քեզ լավ ապագա է առաջարկում, նշանակում է` ուշ թե շուտ կցանկանաս վերադառնալ անցյալ:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ միայն նա, ով ընդունակ է սիրել քեզ քո թերություններով և առանց ձգտելու քեզ փոխել, կարող է քեզ տալ ցանկացածդ ողջ երջանկությունը:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ ես տալիս, որ եթե այդ մարդու կողքին ես միայն մենությունդ ուղեկցելու համար, դա անխուսափելիորեն կավարտվի նրան այլևս չտեսնելու ցանկությամբ:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ իսկական ընկերները հաշված են, և նա, ով չի պայքարում նրանց համար, վաղ թե ուշ իրեն կտեսնի շրջապատված կեղծ ընկերներություններով:
Ժամանակի հետ սովորում ես, որ զայրույթի պահին ասված բառերը կարող են շարունակել ողջ կյանքի ընթացքում խոցել նրան, ում վիրավորեցիր:
Ժամանակի հետ սովորում ես, որ յուրաքանչյուրը կարող է ներողամիտ գտնվել, բայց ներելը միայն վեհ հոգիներինն է:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ եթե դառնորեն վիրավորել ես ընկերոջդ, շատ հավանական է` ընկերությունը էլ երբեք նույնը չլինի:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ ես տալիս, որ չնայած երջանիկ լինես ընկերներիդ հետ, մի օր լացելու ես նրանց համար, ում թողել ես, որ հեռանան:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ կտաս, որ յուրաքանչյուր մարդու հետ ապրած յուրաքանչյուր փորձություն անհամեմատելի է:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ կտաս, որ նա, ով նվաստացնում կամ արհամարում է ինչ որ մարդու ,վաղ թե ուշ կզգա նույն նվաստացումներն ու արհամարանքը բարձրացրած քառակուսի:
Ժամանակի հետ հասկանում ես, որ դեպքերն արագացնելը կամ ստիպելը, որ շուտ պատահեն,կհանգեցնեն, որ վերջում չի լինի քո սպասածի պես:
Ժամանակի հետ քեզ հաշիվ ես տալիս, որ իրականում լավագույնը ապագան չէր, այլ այն պահը, որ ապրում էիր այդ վայրկյանին:
Ժամանակի հետ կտեսնես, որ չնայած երջանիկ կլինես նրանց հետ,ովքեր կողքիդ են, անասելի կկարոտես նրանց,ովքեր երեկ քեզ հետ էին և հիմա հեռացել են:
Ժամանակի հետ կսովորես, որ փորձել ներել կամ ներողություն խնդրել, ասել, որ սիրում ես, ասել, որ կարոտում ես, ասել, որ կարիքն ունես, ասել, որ ուզում ես ընկեր լինել… մի շիրմի առաջ, արդեն ոչ մի իմաստ չունի:
Բայց, դժբախտաբար, միայն Ժամանակի հետ…….

Աղբյուր` Գրանիշ Ակումբ

понедельник, 1 июля 2013 г.

Ֆրանց Կաֆկա` մտքեր` մաս 2

22:01 Posted by Unknown No comments
1. Աշխատանքի ծավալը չէ, որ որոշում է նրա կարևորությունը:
2. Կյանքում շատ արգելքներ են հանդիպում, և նրանք այնքան բարձր են, ինչքան որ ձեր նպատակները:
3. Ով հեռանում է, նրան դժվար չէ սիրել:
4. Մարդկանց հետ շփումը վերափոխվում է ինքնավերլուծության:
5. Կյանքը մշտապես շեղում է մեր ուշադրությունը, և մենք նույնիսկ չենք հասցնում նկատել, թե ինչից:
6. Հավանականությունը, որ ամեն ինչ կորած է` ավելի անհավանական է ամենաանհավանական հավանականությունից:
7. Կա մարդկային երկու հիմնական մեղք, որոնցից բխում են մնացած բոլորը. դրանք են` անհամբերությունը և անփութությունը:
8. Անհանգստությամբ գործին չես օգնի:
9. Ամեն ինչ, այդ թվում նաև սուտը, ծառայում են ճշմարտությանը: Ստվերները չեն մարում արևը:
10. Մեղքն ինքն է ձգում դեպի իրեն արդարադատությանը:
11. Ես գիտեմ, որ հարստությունը հավերժ չէ, քանի որ հավերժին ոչ հավերժականով չեն հասնում:
12. Ճշմարտությունը կյանքի այն փոքրաթիվ, իսկապես մեծագույն արժեքներից է, որոնք չի կարելի գնել: Մարդը ստանում է դրանք որպես ընծա, ինչպես սերը և գեղեցկությունը:
13. Մարդը վաղուց արդեն հրաժարվել է աշխարհի ստեղծմանը մասնակցություն ունենալուց և դրա համար պատասխանատվություն կրելուց:
14. Մերձավորին ճնշելն էլ ավելի հեշտ է, եթե նրան չես ճանաչում: Խիղճն այդ դեպքում չի տանջում:
15. Գլխից դեպի գրիչ տանող ճանապարհն ավելի դժվարին ու երկար է, քան ճանապարհը գլխից դեպի լեզու:
16. Երջանկությունը բացառում է ծերությունը: Ով պահպանում է գեղեցիկը տեսնելու ունակությունը, նա չի ծերանում:

Աղբյուր` Բուկլովեր

Օսկարակիր Ֆիլմեր` "Փախուստ Շոուշենկից"

Ֆիլմի գլխավոր հերոսը բանկի փոխնախագահ Էնդի Դյուֆրեյնն է, ով Մեն նահանգի դատարանի կողմից դատապարտվում է ցմահ ազատազրկման, իր կնոջ և սիրեկանի սպանության համար, ինչը սակայն նա իրականում չէր կատարել: Նրան բանտարկում են Շոուշենկում, ամենադաժան ու մռայլ բանտերից մեկում:
Բանտում տիրում են դաժան բարքեր դատապարտյալների միջև, իսկ բանտի պետ Բայրոն Հեդլին միայն ցուցադրաբար ներկայանում է որպես բարոյական մարդ: Մի անգամ նա դատապարտյալներից մեկին այնքան է ծեծում որ նա մահանում է: Բանտում Դյուֆրեյնը «Քույրեր» անունը ստացած իշխող հանցախմբի կողմից ենթարկվում է սեռական բռնությունների:
Էնդին ծանոթանում է և մտերմանում սևամորթ բանտարկյալ Ռեդի հետ, ով իր կապերի միջոցով կարողանում էր գաղտնի բանտ ներմուծել տարբեր ապրանքներ: Դյուֆրեյնը բանտի ղեկավարությանը օգնում է ֆինանսական և իրավաբանակն հարցերում, օգնում է լրացնել հարկային հաշվետվություններ: Բանտի տնօրենը Դյուֆրեյնի միջոցով սկսում է կեղծ փաստաթղթեր կազմել: Մի անգամ նա գոյություն չունեցող անձնավորության անունով փաստաթղթեր է կազմում և նրա բանկային հաշվին է ուղարկում տնօրենի գումարները: Հեդլին որպես շնորհակալություն «Քույրեր» խմբի առաջնորդին հաշմանդամ է դարձնում, որից հետո նրանք հանգիստ են թողնում Դյուֆրեյին:
Դյուֆրեյնը փորձում է յուրատեսակ հեղափոխություն մտցնել բանտարկյալների միապաղաղ կյանքում և պարպերաբար ԱՄՆ կոնգրեսին ուղարկված նամակ-խնդրանքների արդյունքում նրան են ուղարկում գրքեր, երաժշտական սկավառակներ, նաև դրամ ...

Աղբյուր` Վիքիպեդիա

Ֆրանսուա դը Լարոշֆուկո` մտքեր

20:00 Posted by Unknown No comments
Փորձիր համոզել ինքդ քեզ և դու կհասկանաս թե ինչքան խղճուկ են ուրիշներին համոզելու քո փորձերը:
Դրվատանքի է արժանի միայն նրա բարությունը,ով բարի է՝ունենալով բավականաչափ հնարավորություններ չար լինելու համար
Եթե մեծ արվեստ է պահանջվում, որ ժամանակին արտահայտվես, ապա ոչ պակաս արվեստ է նաև այն, որ ժամանակին լռես:
Մենք հեշտությամբ ենք ներում ընկերների այն թերությունները,որոնք մեզ չեն վերաբերվում
Եթե մենք ինքներս ամենևին թերություններ չունենայինք,մենք այդպիսի հաճույքով չէինք նկատի դրանք ուրիշների մեջ
Խելքի պակասությունը,ինչպես և արտաքինի,տարիքի հետ խորանում են
Ամուսնություն - միակ պատերազմը երբ դուք քնում եք թշնամու հետ
Անկեղծությունը մի բաց սիրտ է
Ով սովոր է կեղծ լինել ուրիշների հետ ,նա ի վերջո դադարում է անկեղծ լինել ինքն իր հետ
Ծուլությունից մեր միտքը կառչում է նրան,ինչ հեշտ է ու հաճելի, և դա սահմաններ է դնում մեր ճանաչողությոանը
Ծուլությունը մեր այն արատներից է,որի հետ մենք հաշտվում ենք շատ հեշտ
Ծուլությունը աննկատելիորեն կրծում ու քայքայում է մեր ձգտումներն ու արժանիքները
Մարդիկ երբեք չեն լինում ո՛չ չափազանց լավ, ո՛չ չափազանց վատ:
Բարոյական կայունությունը հաջողությունների ժամանակ ավելի կարևոր է ,քան ձախորդությունների
Իսկական ընկերը բարիքներից մեծագույնն է
Որքան որ հազվադեպ է իսկական սերը,իսկական ընկերությունը ավելի հազվադեպ է
Այն մարդը, որին ոչ ոք դուր չի գալիս, անհամեմատ ավելի դժբախտ է, քան նա, ով ոչ մեկին դուր չի գալիս:

Լյուդովիկոս XV-ն ու Ժան-Ժակ Ռուսսոն

19:53 Posted by Unknown No comments
Ժամագործի տղան,ինքնուսը,որը սիստեմատիկ ոչ մի կրթություն չէր ստացել,անտուն թափառականը,որ օրվա հացը վաստակում էր մեկ փորագրողի ենթավարպետի աշխատանքով,մեկ սպասավորի ծառայությամբ,մեկ նոտաներ արտադրողի օրավարձով,հանկարծ դարձավ Ֆրանսիայի,Եվրոպայի,աշխարհի ամենահռչակավոր մարդը:
Փարիզի ու Վերսալի արիստոկրատական փակ հյուրանոցների դռները լայնորեն բացվում էին այդ անմարդամոտ,երկչոտ,անսիրալիր մարդու առաջ:Ինքը` Լյուդովիկոս XV թագավորը իր մոտ էր հրավիրում նրան ու թոշակ առաջարկում,բայց այդ տարօրինակ մարդը չընդունեց բարեհաճ առաջարկը,որին այնքան շատ մարդիկ էին ձգտում:Նա պատճառաբանեց դա իր անառողջ վիճակով,իր հիվանդությամբ,-ասացեք խնդրեմ,- նա ցիստիտ ունի:Ավելի ուշ,"խոստովանության" մեջ, Ժան-Ժակ Ռուսսոն,քանի որ խոսքը,ինչպես հասկանալի է,վերաբերում է "Նոր Էլիոզ" և "Հասարակական Դաշինք" երկերի հեղինակին,անկեղծորեն պատմեց այդ մասին:Նա ավելացրեց նաև. "Ճիշտ է,ես կորցնում էի,որոշ իմաստով ասած,ինձ առաջարկված թոշակը,բայց ազատվում էի այն լծից,որն այդ թոշակը պետք է դներ ինձ վրա":

воскресенье, 30 июня 2013 г.

Անեկտոդներ

09:07 Posted by Unknown No comments
                              "Աղոթք"

Քահանան եկեղեցում նկատում է մի տղամարդու,որը երկու ժամից ավելի ջերմեռանդ աղոթում էր:Նա մոտենում է աղոթողին և կարեկցաբար հարցնում.
-Զավա'կս-ես տեսնում եմ, որ դու աստվածասեր մարդ ես:Ես համոզված եմ,որ քո աղոթքը լսելի կլինի:
-Ավաղ,ես հավատացած չեմ,որ իմ խնդիրքը կկատարվի:
-Իսկ դու ինչ ես խնդրում աստծուց:
-Ես խնդրում եմ,որ միշտ աշխատանք ունենամ,որ միշտ կարողանամ ապահովել իմ ընտանիքի ապրուստը:
-Հանգիստ եղիր,ես էլ կաղոթեմ քեզ համար,իսկ դու ինչ արհեստի տեր ես:
-Ես դահիճ եմ.......

"ԵԶԸ"

Հոգի կանչող կինը կանչում է իր հանգուցյալ ամուսնու ոգուն.
-Այդ դու ես,Միխաիլ,հարցնում է կինը:
-Ես եմ,սիրելիս:
-Դու հիմա որտեղ ես գտնվում:
-Մի հիանալի մարգագետնում,որտեղ լիքը կովեր են:
-Խեղճ ամուսինս,երևի սարսափելի տխուր ես:
-Օ', ո'չ թանկագինս:Չէ,որ ես հիմա եզ եմ

"Թանկության Պատճառը"


Մի գնորդ կենդանաբանական խանութում հետաքրքրվեց սիամական կատվի գնով:
-Ինչ արժե այդ կատուն:
-800 զլոտ:
-Ա'յ քեզ բան,-զայրանում է գնորդը:-Մի շաբաթ առաջ դա կիսով չափ էժան էր:
-Այո-հաստատում է վաճառողը,բայց այս երկու շաբաթվա ընթացքում նա կերել է իմ երկու ամենաթանկագին թութակները:
"Լավ Անասնաբույժը"

Երկու առյուծ վանդակում նայում են դեղորայքի արկղի պարունակությանը և հաստ ապակիներով ակնոցներին:
-Նա լավ անասնաբույժ էր,-ասում է առյուծներից մեկը:
-Այո',-համաձայնվում է երկրորդը,-ափսոս,որ ոչ մի կտոր չմնաց:

"Հռչակավոր Գրողը"

Մի գրող խոստովանում է իր ընկերոջը.
-Տասը տարի է գրում եմ և միայն այժմ, տասնմեկերորդ տարում հասկացա,որ անտաղանդ եմ:
-Եվ դադարեցիր գրել:
-Դժբախտաբար արդեն ուշ է,ես դարձել եմ հռչակավոր գրող:
                                                     

Ուինստոն Չերչիլի Մարգարեությունը

08:32 Posted by Unknown No comments
1935 թվականի վերջին ես Լոնդոնում էի և մի անգամ լեդի Լեսլիի մոտ կայացած ճաշկերույթի ժամանակ հանդիպեցի Ուինստոն Չերչիլին,որն այդ կնոջը զարմիկ էր գալիս:Երբ բոլորը վեր կացան սեղանից,Չերչիլն ինձ թևանցուկ արեց ու տարավ մի փոքրիկ հյուրասենյակ:
-Հիմա,պարոն Մորուա,-կտրուկ ասաց նա,-վեպեր գրելու ժամանկ չէ':Այո':Եվ ոչ էլ կենսագրություններ գրելու ժամանակը:
Ես տագնապով նայեցի նրան:
-Այժմ պետք է միայն մի բա'ն գրել` ամեն օր մի հոդված... Եվ յուրաքանչյուր հոդվածում պետք է բոլոր ձևերով կրկնել նույն բանը` Ֆրանսիական ավիացիան,որը մի ժամանակ ամենալավն էր աշխարհում,անշեղորեն կորցնում է իր հզորությունը,և այսօր գրավում է չորրորդ կամ հինգերորդ տեղը...գերմանական ավիացիան,որը նախկինում առհասարակ գոյություն չուներ,ուր որ է առաջինը կդառա աշխարհում... Վե'րջ... ուրիշ ոչինչ...եթե դուք ամբողջ ձայնով բղավեք այդ մասին և ստիպեք ֆրանսիացիներին լսելու ձեզ,դուք ձեր երկրին շատ ավելի մեծ ծառայություն կմատուծեք,քան եթե նկարագրեք կնոջ սերն ու տղամարդու փառասիրությունը:
Ես պատասխանեցի,որ,ցավոք,շատ քիչ եմ հասկանում ավիացիայից և բարոյական ոչ մի իրավունք չունեմ դատողություններ անելու այդ մասին,որ եթե ես ձեռնամուխ լինեմ ոչ իմ գործին,ինձ ոչ ոք չի լսի,ուստի ավելի լավ է չհետևեմ իր խորհրդին և առաջվա պես վեպեր ու կենսագրություններ գրեմ:
-Իզուր,-պատասխանեց Չերչիլն իր վստահ,հեգնական ձայնով,որին հազիվ նկատելի ակցենտն առանձնահատուկ յուրօրինակություն ու անկրկնելի հմայք էր տալիս,- իզուր...Այժմ միակ թեման,որը պետք է իսկապես հուզի ֆրանսիացիներին,-այն վտանգն է,որ իրենից ներկայացնում է գերմանական ավիացիան...քանզի գերմանական ինքնաթիռները կարող են կոծանել ձեր երկիրը... մշակույթը,գրականությունը` այդ ամենը հիանալի է,պարոն Մորուա,սակայն առանց ուժի օգնության մշակույթը դատապարված է կործանման:
Ես չգրեցի այն հոդվածները,որոնք պահանջում էր ինձնից Ուինստոն Չերչիլը, և հիմա դառնորեն ափսոսում եմ դրա համար
                                                                                   
                                                                  Անդրե Մուրուա  1941 թվական

суббота, 29 июня 2013 г.

Անդրե Մորուա` մտքեր

22:10 Posted by Unknown No comments
Մեր թերությունների մասին կարող ենք անկեղծորեն խոսել միայն նրանց հետ,ովքեր ընդունում են մեր արժանիքները:
Մեծարանքը գրեթե միշտ վերջանում է նրա վիրավորանքով,ում մեծարում են:
Ամեն ոք,ով մինչև քառասուն տարեկան դառնալը չի կորցրել վիճելու հակումը,երբեք ինչպես հարկն է չի սիրել ճշմարտությունը:
Քաղաքական գործիչների ու դասախոսների մոտ հռետորության սովորությունը դրսևորվում է նաև առօրյա կյանքում:
Անսխալ միտքը,հաճախ կրնելու դեպքում,կորցնում է ուժը:
Մարդկանց մեծ մասի մոտ դանդաղաշարժությունն ու ծուլությունն ուժեղ են նույնիսկ նրանց փառասիրությունից:
Այստեղից էլ` հիմարների հաջողությունը:
Վիճաբանության մեջ ամենադժվարը ոչ այնքան իր տեսակետը պաշտպանելն է,որքան այն հստակ պատկերացնելը:
Զրույցը սկսելով ձեր ընդդիմախոսի տեսակետի հանգամանալից շարադրումից,դրանով իսկ դուք կզրկեք նրան հենարանից:
Սրամիտ լինելը քիչ է:Պետք է նաև լինել բավականաչափ սրամիտ,չափից ավելի սրամիտ չլինելու համար:
Լրջության նկատմամբ իմ հակումը հանգեցնում է այն բանի,որ առավելագույն հաճույքը ստանում եմ երեխաների հետ զրուցելուց:
Շատ հեշտ է մանրուքներում իր վրա ծիծաղելը,եթե հիանում ես քեզնով մեծ բաներում:
Այն,ինչ տղամարդիք անվանում են կանացի դատարկաբանություն,հաճախ ոչ այլ ինչ է,եթե ոչ ամոթխածություն:
Որոշ կանանց մոտ հպարտությունն այնքան է գերիշխում ամաչկոտությանը,որ նրանք հաճույքով խոստովանում են այն զանցանքները,որոնք չեն կատարել:
Ցինիզմը վտանգավոր է ամենից առաջ այն պատճառով,որ չարությունը բարձրացնում է առաքինության աստիճանի:

Վլադիմիր Վիսոցկի` "Ենգիբարովի Հանդիսատեսներից"

11:39 Posted by Unknown , No comments
Ծաղրածուն գող էրև ամեն անգամ
Տխուր պահեր էր միայն գողանում.
Իր պիտույքներըգրիմ թե կեղծամ,
Ծաղրածուների ուրիշ նվիրում:

Ընդմիջումների լուսավոր պահին
Աննկատհանգիստ ու թեթևասահ
Հայտնվում էր նա հանդիսատեսին`
Երբեմն գլխին հիմար մի թասակ:

Երես է տվել ամեն ձեռնածու
Մեր ծիծաղատենչ փողոտ դիտողին,
Գոռում է ահա. «Սա ի՞նչ ծաղրածու,
Էլ ի՜նչ ծաղրածուանծիծաղելի»;

Մենք էլ փնթփնթումնետում ենք հատ-հատ.
«Թե դուրս ես եկելդե ծիծաղեցրու»,
Իսկ նա մեր հոգուց այնպես աննկատ
Հենց այդ նույն պահին թախիծ է կորզում:

Կասկածում ենք դեռթե մեր այս դարում
Կրկես ունենանք համաշխարհային,
Սակայն ծաղրածուն այսքան դառնարյուն,
Այսքան անկենդան ու մռա՞յլ լինի...

Իսկ նաոր կարծես չքվել էրկրկին
Հայտնվել է ու ձեռքերով սահուն
Պիջակներ հագած մեր հոգու ներքին
Գրպաններից է թախիծ գողանում:

Անզուգական Բեռնարդ Շոուն` մաս 4` Ոսկե կանոնն ասում է` չկան ոսկե կանոններ

11:32 Posted by Unknown No comments
1. Ով կարողանում է` անում է, ով չի կարողանում` սովորեցնում է:
2. Մեր դժբախտությունը կայանում է նրանում, որ մենք չափից շատ ժամանակ ունենք մտածելու` արդյոք երջանի՞կ ենք մենք, թե ոչ:
3. Երբեք մի մատնանշեք սխալները, եթե չգիտեք, թե ինչպես ուղղել դրանք:
4. Ավելի լավ է ապրել կրքոտ կնոջ հետ, քան ձանձրալի: Ճիշտ է նրանց երբեմն խեղդում են, բայց հազվադեպ են լքում:
5. Այնտեղ, ուր չկա կամք, չկա և ճանապարհ:
6. Զգուշացիր նրանից, ով չի պատասխանել քո հարվածին:
7. Եթե դուք սկսեք անձնազոհությամբ հանուն նրանց, ում սիրում եք, ապա կավարտեք ատելությամբ նրանց հանդեպ, ում ձեզ զոհաբերել եք:
8. Ի՞նչ է բարձունքը. վերջին քայլն անկումից առաջ:
9. Ժողովրդավարությունը փուչիկ է, որը կախված է ձեր գլխավերևում և ստիպում է անընդհատ նրան նայել, մինչ ուրիշները ձեր գրպաններն են փորփրում:
10. Ինչ-որ բան իմանալու միակ միջոցն ինչ-որ բան անելն է:
11. Ճարտարապետներն իրենց սխալները բաղեղի տակ են թաքցնում, տնային տնտեսուհիները` մայոնեզի, իսկ բժիշկները` հողի:
12. Ընդհանուր առմամբ իշխանությունը չի փչացնում մարդկանց, բայց փոխարենը հիմարները, երբ իշխանության ղեկին են` փչացնում են իշխանությունը:
13. Ատելությունը վախկոտի վրեժն է` իր կողմից զգացած վախի համար:
14. Ասա մարդուն, որ երկնքում 978301246569987 հատ աստղ կա, և նա կհավատա, բայց փակցրու «Նոր է ներկված» ցուցանակ, և նա անպայման կստուգի դա:
15. Կյանքում երկու ողբերգություն կա. մեկը` չհասնել քո ամենամեծ երազանքին, երկրորդը` հասնել:
16. Տվեք սնահավատ մարդուն գիտություն, և նա այն սնահավատության կվերածի:
17. Մենք իրավունք չունենք սպառել երջանկությունը` չվերարտադրելով այն:
18. Գիտությունը երբեք չի լուծում մի որևէ հարց` միևնույն ժամանակ տասնյակ նոր հարցեր չառաջադրելով:
19. Անձնազոհողությունը մեզ հնարավորություն է տալիս զոհել ուրիշներին առանց խղճի խայթի:
20. Այնքան շատերն են կարծում, թե բարի սիրտ ունեն, մինչդեռ դա ընդամենը թույլ նյարդերն են:
21. Ազատություն նշանակում է պատասխանատվություն: Ահա թե ինչու մարդկանց մեծամասնությունը վախենում է դրանից:
22. Ոսկե կանոնն ասում է` չկան ոսկե կանոններ:

Օսկարակիր Ֆիլմեր` Կնքահայրը

   
Կրիմինալ ժանրի վեպերի հանրահայտ հեղինակ Մարիո Պյուզոյի ոչ պակաս հանրահայտ“The Godfather” եռապատման էկրանավորումը: Ֆիլմի հեղինակների սցենարական փոփոխությունները գրեթե աննշմարելի են, և կինոնկարի բոլոր 3 սերիաները արտացոլում են Պյուզոյի համապատասխան գրքերի գործողությունները:
Չնայած, որ գոյություն ունեն մի շարք ֆիլմեր և սերիալներ, որոնք այս կամ այն չափով ներկայացնում են հանցագործ աշխարհը ներսից, “Կնքահայրը” իրավացիորեն համարվում է առաջին և ստույգ, գրեթե արխիվային աշխատանքը, որ նկարագրում է XXդ. առաջին կեսից Ամերիկայում սկիզբ առած իտալական մաֆիայի գործունեությունը:: Սրա մասին է վկայում նաև փաստը, որ “Կնքահոր” առաջին գրքի հրապարակումից հետո Պյուզոն շատ անգամներ մեղադրվել է մաֆիայի հետ անօրինական կապեր ունենալու մեջ: Իսկ գրքերից մեկում հեղինակն ինքն է նշում, որ վեպում բոլոր կերպարներն ունեն իրենց բնօրինակները և, թե ինքը միայն փոփոխության է ենթարկել նրանց անունները:

Առաջին ֆիլմի գործողությունները սկսվում են դոն Վիտո Կորլեոնեի դստեր հարսանեկան արարողությունով, որտեղ հավաքված են լինում “ընտանիքի” բոլոր անդամները: Այստեղ հեղինակներն անդրադառնում են Կորլեոնե ընտանիքի և Նյու-Յորքի մյուս չորս “ընտանիքների” հակամարտությանը, ինչի ընթացքում բոլոր կողմերն էլ ծանր կորուստներ են ունենում: Նաև ներկայացվում է “նորեկ” Սոլոցցոյի և Կորլեոնեի հակամարտությունը Նյու-Յորքում թմրաբիզնեսի ստեղծման և զարգացման հարցում: Խնդիրը բարդանում է նրանով, որ Սոլոցցոյի կողքին կանգնած է քաղաքի ոստիկանության պետը, որն առաջինն է կողմ թմրադեղերի ներմուծմանը: Արգելքներն իհարկե կհաղթահարվեն, բայց ի՞նչ գնով:
“The Godfather” եռապատման երկրորդ ֆիլմը պարբերաբար վերադառնում է անցյալ և ներկայացնում Վիտո Կորլեոնեի երիտասարդությունը և հանցագործ աշխարհում
իշխանության գալու առաջին քայլերը: Զուգահեռ, “ընտանիքում” նախապատրաստվում են նոր դոնի ընդունմանը, և մեծ հավանականությամբ “թագը” տրամադրվելու է Մայքլ Կորլեոնեին, որը հորից ոչ պակաս մեծ և համարձակ արարքներով է աչքի ընկնում: Այստեղ մասամբ ներկայացվում է երկու սերունդների և կյանքի արդարության տարբեր պատկերացումների բախումը, քանզի Մայքլի լայն քայլերի կողքին դեռ հիշվում են Վիտոյի վարած “պատերազմներն” ընտանիքի պատվի և հզորացման համար:

Վերջին` երրորդ ֆիլմը կարելի է համարել նույնանման երկրորդի հետ, և՛ սցենարական որոշումներով, և՛ տեխնիկական լուծումներով: Մայքլ Կորլեոնեն, որը երկար ժամանակ արդեն կառավարում է “ընտանիքը” և, նույնիսկ հասցրել է օրինական տնտեսություններ զարգացնել, պատրաստվում է հեռանալ գործերից և իշխանությունը փոխանցել իր հետնորդին: Նա պարբերաբար հիշում է իր արկածախնդիր երիտասարդությունը և ցանկանում է “ընտանիքի” մասին հոգածության պարտականությունից արժանապատվորե՛ն ազատվել վերջին տարիներն անհոգ ապրելու համար: Սակայն, անսպասելի մի պատահար ստիպում է նրան հեռանալ հանգստի` հարազատ մարդու կորստի ծանր ցավը սրտում:
Ընդհանուր առմամբ, ֆիլմաշարը դուր կգա ինչպես կրիմինալ ժանրի սիրահարներին, այնպես էլ ծանր դրամա և առօրյա, իրական կյանքից վերցված պատմություններ նախընտրողներին:
Գլխավոր դերերում: Մարլոն Բրանդո (դոն Վիտո Կորլեոնե), Ալ Պաչինո (Մայքլ Կորլեոնե), Ալ Լեթիերի
(Սոլոցցո) /մաս I
Ալ Պաչինո (դոն Մայքլ Կորլեոնե), Ռոբերտ Դե Նիրո (Վիտո Կորլեոնե) /մաս II
Ալ Պաչինո (դոն Մայքլ Կորլեոնե) /մաս III
Ֆիլմի պատասխանատու: Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպոլա
Սցենարի հեղինակ: Մարիո Պյուզո
Էկրանավորումը: 1972 (ԱՄՆ) /մաս I
1974 (ԱՄՆ) /մաս II
1990 (ԱՄՆ) /մաս III
Մրցանակներ: 3 Օսկար և 19 այլ /մաս I
6 Օսկար և 7 այլ /մաս II
7 Օսկարի հավակնորդ /մաս III

Աղբյուրը` 
www.filmaser.com

среда, 26 июня 2013 г.

вторник, 25 июня 2013 г.

Հայ Մեծեր` Վիլյամ Սարոյան մաս 3

15:29 Posted by Unknown No comments
1. Ես հայերեն չեմ գրում, բայց աշխարհին նայում եմ հայերեն։
2. Ափսոս, որ չեն հորինել այնպիսի մի մրցանակ այն գրողների համար, ովքեր կարողանում են խուսափել աշխարհին ևս մեկ անպետք գիրք նվիրելու գայթակղությունից:
3. Հայերենը հայուն խորհուրդն է:
4. Երբեմն ես մտածում եմ, որ հարուստ մարդիկ պատկանում են բոլորովին մեկ այլ ազգության, անկախ այն բանից, թե ինչ ազգություն ունի նրանցից յուրաքանչյուրը։
5. Ինչքան շատ ենք սպասում, այնքան ավելի քիչ բան պիտի ակնկալենք:
6. Յուրաքանչյուրը, ով երբևէ ճաշակել է տխրությունը, չունի տարիք:
7. Սերն անմահ է և անմահություն է տալիս այն ամենին, ինչ մեզ շրջապատում է: Իսկ ատելությունը րոպե առ րոպե մահանում է:
8. Ամենուր բարին փնտրիր, իսկ գտնելով` ի ցույց դիր աշխարհին, և թող նա ազատ և հպարտ լինի:
9. Հայոց լեզվի ուսուցումը հավատքի հարց է:
10. Հիմարը, ով հաճույք է փնտրում ամեն պահի, արդյունքում հայտնաբերում է, որ յուրաքանչյուր ժամ իրեն միայն հուսահատություն և դատարկություն է բերում:
11. Տարօրինակ է, բայց հայրենիքդ սկսում ես իսկապես սիրել միայն այն ժամանակ, երբ նա դժվարության մեջ է, մնացած ժամանակ ընդունում ես այն սովորականի պես, այնպես ինչպես ծնողներիդ:
12. Յուրաքանչյուր երեխա ուզում է մեծերի մեջ մանկական ինչ-որ բան գտնել: Եվ, եթե արդեն գտնի դա ինչ-որ մեկի մեջ` կսիրի այդ մարդուն բոլորից առավել:
13. Միայն հիմարներն են ձգտում կատարելության, որը ոչ այլ ինչ է, քան մահը:
14. Աղոթքը դա օվկիանոս է, որը դառնում է ավելի ընդարձակ, ինչքան ավելի հեռու ես լողում նրա մեջ:
15. Առաջ ես մտածում էի, որ մարդն այլևս չի լացում, երբ մեծանում է, բայց պարզվեց, որ հենց այդ ժամանակ է նա սկսում լացել` հասկանալով, թե ինչ է կատարվում աշխարհում:
16. Ամեն ճիշտ բան անմահ է։

Կապիկն ու Գորտը

10:36 Posted by Unknown No comments
Մի սարում ապրում էին կապիկն ու գորտը: Մի անգամ կապիկը գալիս է գորտի մոտ և ասում .
-Այնտեղ, ներքևում բարձիթողի արված մի դաշտ կա, արի գնանք այնտեղ բրինձ ցանենք, կհասնի` միասին կուտենք...
- Ի՞նչ կա որ, - համաձայնում է գորտը, - կարելի է: Գնանք միասին հողագործություն անենք: Հենց վաղն էլ կսկսենք:
Այդպես էլ պայմանավորվում են:
Հետևյալ օրը գորտը գալիս է կապիկի մոտ և ասում.
- Այսօր եղանակը լավ է: Գնանք մեր հողը թոխրենք:
Իսկ կապիկը նրան պատասխանում է.
- Ափսոս, այսօր չեմ կարող` փորս ցավում է :
Ինչ արած` գորտը մենակ է գնում հողը թոխրելու: Նա փխրեցնում է դաշտը և նորից գալիս կապիկի մոտ:
- Գնանք, - ասում է, - բրինձը ցանենք եղանակն այսօր լավ է...
Կապիկն ռեխը ծռմռելով պատասխանում է.
- Օ~ֆ, այսօր մեջքս այնպես է ջարդվում, որ ցավերին չեմ դիմանում: Դե դու ինձ հարգիր և մենակ աշխատիր:
- Ի՞ նչ արած, ոչինչ անել չեմ կարող, - ասում է գորտն ու գնում է բրինձը ցանելու:
Բրինձը ցանում է ու նորից գալիս է կապիկի մոտ.
- Գնանք դաշտ, այսօր իսկական քաղհանի օր է:
- Չեմ կարող, - ասում է կապիկը, - երեկ ծառից ընկա, թևս վիրավորեցի: Դու ինձ ներիր և մենակ գնա աշխատիր:
- Ահա թե ինչպիսին ես դու... Բայց ի՞նչ արած, ոչինչ անել չեմ կարող:
Գորտը մենակ գնում է քաղհանում:
Բրինձը շատ լավ աճում, բարձրանում է, գորտը նորից է գալիս կապիկի մոտ:
- Դ'ե, կապիկ մեր բրինձն արդեն հասել է, գնանք հնձելու:
Իսկ կապիկը դարձյալ հրաժարվում է.
- Գո'րտ, ներիր խնդրում եմ, Գորշուկ մորաքույրս հիվանդ է պետք է տեսակցության գնամ:
Գորտն ստիպված մենակ է գնում բրինձը հնձելու, չորացնելու, կալսելու և սանդում ծեծելու:
Վերջապես ստացվում է մաքուր, զտված բրնձի հատիկներ:
Կապիկը գալիս է տեսնում և ասում.
- Ա~յ քեզ բրինձ, միայն գիտե՞ս ափսոս է այդպես ուտելը: Արի միասին բլիթներ պատրաստենք:
- Համաձայն եմ, համաձա'յն, - ասում է գորտը:
Նրանք պատրաստում են բրնձի բլիթները, բայց կապիկը էլի իրենն է պնդում.
- Բլիթները այս ձևով ուտելը մի բանի նման չէ: Արի դրանք սարից գլորենք: Ով առաջինը կհասնի բլիթներին` թող նա էլ ուտի: Ասում է կապիկն ու բրնձի բլիթները գլորում ցած` դեպի հարթավայրը, և որպեսզի շուտ հասնի, ինքն էլ է ցատկում նրանց ետևից: Կապիկը վազում է ու տեսնում որ բլիթները չկան:
- Ա~յ քեզ բան...
Կապիկը ետ է վերադառնում և կես ճանապարհին տեսնում, որ սարից գլորած բրնձի բլիթները բոլորը մնացել էին եղեգնուտում և գորտը նրանց կողքին նստած, երկու թշերն ուռցրած, խժռում էր:

понедельник, 24 июня 2013 г.

Ալբերտ Այնշտայն` Պետք է սովորել խաղի կանոնները, իսկ հետո խաղալ բոլորից լավ

14:42 Posted by Unknown No comments
Պետք է սովորել խաղի կանոնները, իսկ հետո խաղալ բոլորից լավ:
Այս կյանքում երկու անսահման բան կա՝ տիեզերքը և մարդկային հիմարությունը: Ընդ որում՝ տիեզերքի հարցում ես վստահ չեմ:
Հավատացեք ձեր հաջողությանը հակառակ բոլորին:Կա կյանքն ապրելու միայն երկու եղանակ: Առաջին. կարծես հրաշքներ գոյություն չունեն: Երկրորդ. կարծես շուրջդ միայն հրաշքներ են:
Տրամաբանությունը կօգնի ձեզ <<Ա>> կետից հասնել <<Բ>> կետը: Երևակայությունը կտանի ձեզ դեպի ցանկացած կետ:
Ես ամիսներով և տարիներով մտածում  եմ ու մտածում:Իննսունինն անգամ արդյունքը սխալ է, 100-րդին ես ճիշտ եմ:
Անիմաստ է անել միևնույն բանը և սպասել ուրիշ արդյունքների:
Երևակայություը կարևոր է գիտելիքներից:
Դու երբեք չես լուծի խնդիրը, եթե սկսես մտածել այնպես, ինչպես նրանք, ովքեր այն ստեղծել են: