Մշակույթ,Աֆորիզմներ և պատմական իրադարձություններ ամեն ինչ այստեղ` Armculture.blogspot.com

среда, 29 мая 2013 г.

Լյուկ Վովենարգ

20:02 Posted by Unknown No comments
Մեծ գործեր կատարելու համար հարկավոր է ապրել այնպես, ասես չես մեռնելու: Ով չգիտի ժամանակի գինը` նա ծնված չէ փառքի համար: Աշխատանքի արգասավորության գիտակցումը լավագույն բավականություններից մեկն է: Դրա համար էլ ոմանք ապրում են երջանիկ` իրենք էլ դա չիմանալով: Չպետք է վարանել սխալներ կատարելու երկյուղից: Ամենամեծ սխալը փորձառությունից իրեն զրկելն է: Անգիտությունը խելքի թերություն չէ, իսկ գիտելիքը հանճարի հատկանիշ չէ: Եթե միտքը չափազանց թույլ է, որպեսզի արտահայտվի պարզորեն, դա նշան է այն բանի, որ այն հարկավոր է դեն նետել: Մենք գիտենք ավելի շատ անօգտակար բաներ, քան չգիտենք օգտակարները: Անհնար է մարդկան ետ սովորեցնել ամենաանօգուտ առարկաներն ուսումնասիրելուց: Մեծ հիշողություն ունեցող հիմարը լեցուն է մտքերով և փաստերով, բայց նա չի կարողանում հետևություններ և եզրակացություններ անել: Հենց դրանում է ամբողջ էությունը: Մեծ առավելություն չէ աշխույժ միտք ունենալը, եթե չունես դատողության ստույգություն. ժամացույցի կատարելությունը ոչ թե արագ ընթացքի մեջ է, այլ ճիշտ ընթացքի: Մարդկային միտքն ավելի խորաթափանց է, քան հետևողական, և ընդգրկում է ավելի շատ բան, քան կարող է կապակցել: Մեզ ավելի հեշտ է ձեռք բերել բազմիմացության փայլ, քան հիմնավորապես տիրապետել փոքրաթիվ գիտելիքների: Իսկ խելքի հետ զուգակցված խիզախությունն ավելի շատ է օգնում, քան միայն խելքը` առանց խիզախության: Ուժի գիտակցումը ավելացնում է ուժը: Խելքը մեծ իմաստի է հասնում միայն պոռթկումներով: Խելքը պետք է ոչ թե սահմանափակի, այլ լրացնի առաքինությունը:

0 коммент.:

Отправить комментарий