Համաշխարհային պոեզիայի գոհարներից` Պերսի Շելլի

Այդպես վարանոտ մի նայիր դու ինձ,
Ես չեմ բաժանվում խաբված ու դժկամ,
Ես հեռանում եմ քո ճանապարհից
Որպես հին ընկեր, որպես բարեկամ:

Ես քեզ օրհնել եմ, որ դու միշտ կյանքում
Երջանիկ լինես, չունենաս թախիծ,
Ու հիմա,որպես մի հին տխրություն,
Ես հեռանում եմ քո ճանապարհից:

Մտահոգվել եմ ես միշտ քեզ համար,
Որ հանկարծ ոտքդ չդիպչի քարի,
Ու հիմա,որպես քո ճամփի մի քար,
Ես հեռանում եմ քո ճանապարհից:

Քեզ բարի ճամփա, գնա, սիրելիս,
Ես էլ ուժ չունեմ քեզ հետ քայլելու,
                                                             Ես ինձ կորցրի քեզ որոնելիս,
                                                             Գնում եմ հիմա ես ինձ գտնելու…